Jak rozważnie palić w kominku? Porady i wskazówki

Do palenia w kominku odpowiednie jest drewno. Pamiętajmy, że nie każdy gatunek jest polecany do kominka. Nie używajmy drewna bogatego w żywicę, czyli iglastego, ponieważ w czasie spalania będzie się wydzielało dużo dymu i zabrudzimy kominek. Najlepszym drewnem jest liściaste. Doskonale sprawdzą się szczapy brzozowe, które dobrze się palą i są tanie. Najlepsze jest twarde drewno dębowe, grabowe, jesionowe i bukowe, bo pali się wolno i długo. Drewno nie powinno być mokre, jego wilgotność nie może przekraczać 20 proc. Nie używajmy do palenia drewna pokrytego lakierem, impregnowanego i malowanego. Nie palimy gazetami i materiałami drewnopochodnymi. Nie spalamy żadnych śmieci! Stosujmy tylko drewno opałowe, które możemy zakupić w firmie Bocian.

Przygotowanie szczap.

Drewno do kominka możemy kupić pocięte w szczapy, co jest dużo prostsze niż własnoręczne rąbanie. Szczególnie że drzewo do kominka musi być twarde, gęste i ciężkie. Jeśli nie znamy się na gatunkach drewna, to chcąc sprawdzić, czy jest odpowiednio twarde, wbijamy ostry przedmiot w szczapę. Drewno twarde pali się długo, wolno i oddaje sporo ciepła. Najodpowiedniejsze szczapy mają długość od 30 do 50 cm i grubość do 10 cm. Nie mogą być zbyt małe, bo szybko się spalą. Istotna jest też ilość kory na drewnie. Duża jej ilość obniża wartość opałową drewna. Palimy zawsze drewnem sezonowanym, czyli suchym.

Palenie w kominku.

Palenie w kominku, choć wydaje się proste, wcale takie nie jest. Musimy stosować się do pewnych zasad. Po otworzeniu wszystkich dopływów powietrza, na ruszcie układamy kilka warstw drewna opałowego, pomiędzy które wkładamy rozpałkę kominkową (3 kawałki). Następnie podpalamy i po 15 minutach, kiedy ogień się dobrze rozpali, dokładamy kilka kawałków drewna. Przymykamy szybry popielnika, żeby ogień nie zgasł. Kolejne kawałki drewna dokładamy, kiedy na dnie paleniska zostaje jedynie żar. Jeśli szczapy zajęły się ogniem, to musimy o wyregulować dopływ powietrza, bo ogień nie może być ani zbyt słaby, ani zbyt słaby. Palenie innym sposobem polega na tym, że układamy równolegle do paleniska dwie duże szczapy drewna i umieszczamy na krzyż mniejsze kawałki. Pomiędzy szczapami (na dnie) umieszczamy kilka kostek rozpałki, a następnie podpalamy. Dalej postępujemy tak, jak powyższym sposobie. Jeśli będziemy przestrzegali wszystkich zaleceń, ogień będzie się właściwie palił. Szybciej rozpalimy małymi kawałkami drewna, dokładanymi w krótkich odstępach czasu. Jeśli wrzucimy zbyt dużo kawałków drewna, a płomień będzie mały, przydusić go całkowicie. Z kolei zbyt intensywny ogień może uszkodzić żeliwne palenisko.

Podsycanie ognia.

Po rozpaleniu w kominku zamykamy szybę, a po kilkunastu minutach dorzucamy kilka kolejnych kawałków drewna i przymykamy szyber popielnika. Jeśli w naszym kominku nie ma automatycznego szybra, dopływ powietrza regulujemy ręcznie, pilnując, by nie powstał za duży płomień, gdyż drewno zbyt szybko się spali. Nie dopuśćmy też, żeby drewno się tliło. Temperatura powinna wynosić 600–700 st. C. Wartość opałowa 1 kg suchego drewna wynosi około 4kW. Powinniśmy sprawdzić maksymalną i minimalną moc grzewczą, żeby obliczyć, ile drewna powinniśmy dorzucać do kominka w ciągu godziny.

Czyszczenie kominka.

Po każdym paleniu musimy usuwać popiół i niedopalone resztki drewna. Wkład kominkowy powinniśmy czyścić regularnie, ponieważ dość szybko zanieczyszczają się sadzą, co zmniejsza wydajność kominka. Żeliwne elementy czyścimy z sadzy przynajmniej po zakończeniu sezonu grzewczego, ale dobrze robić to częściej. Sadza blokuje dopływ ciepła do pomieszczenia. Do czyszczenia używamy pogrzebacza, szczotki i zgarniaczki. Jeśli w kominku jest za dużo sadzy, może doprowadzić to do jej gwałtownego zapłonu, a pożar sadzy potrafi nawet rozszczelnić komin czy doprowadzić do jego pęknięcia, a nawet wywołać pożar w budynku. Szybę kominka myjemy specjalnymi środkami.